انقلاب اسلامی ایران درطول سی و چند سال عمر بابرکت خود، جنگها و دشواریهای مختلفی را گذرانده، فتنه ها و دسیسه های گوناگونی را چه از داخل و چه از خارج کشور سپری کرده که الحمد لله با مدد حق همه را به خوبی و پیروزمندانه به پایان رسانیده که اکنون توانسته در همه عرصه ها حرف اول را در منطقه بزند. اینها همه از برکات اسلام،همت و غیرت ملت عزیزمان است که همواره به پای ارزشهای ملی و دینی خود ایستاده اند.

شرایطی که اکنون کشور ما به آن دچار شده، شرایط منحصر بفردی است. پیشرفتهای علمی از یک سو و پایبندی مردم به امام و انقلاب از سوی دیگر مجامع غربی و در رأسشان آمریکای غاصب را بر آن داشته تا هرطور و به هر وسیله ای که شده متوسل شوند و مانعی برای پیشرفت و درخشش کشورمان در مجامع بین المللی شوند.( چرا و به چه دلیل این کشورها تاب دیدن یکه تازیمان را ندارند فعلا بماند... خود نکات نهفته ای دارد. )

یکی ازدسیسه ها و روشهایی که تئورسین های احمق غربی و آمریکایی برای تضعیف ایمان ملت ایران نسبت به انقلاب اسلامی در سر دارند، تحریم های اقتصادی است. تحریم هایی که همواره با شکست مواجه شدند و امید دارند با سیر جدیدی که در پیش گرفته اند بتوانند به اهدافشان برسند، زهی خیال باطل!!!!

باید توجه داشت که طبق سخنان امام و رهبرمان خامنه ای(حفظه الله): "در دامنه راه هستیم و تا حرکت به سوی قله و رسیدن به آن فاصله داریم" بالطبع رسیدن به قله سختیهای خاص خود را دارد، فراز و نشیبهای مختلفی را باید گذراند که یکی از آنها میتواند همین تحریم ها باشد. تحریم هایی که میتواند با اجرای سیاست های درست و برنامه ریزی شده از سوی دولت تا حد زیادی خنثی شود و این مهم مستلزم کمک و حمایت همه مردم است. همانطور که همواره و در تمام سختی های انقلاب حضوری مثمر به ثمر داشته اند و با مقاومت خود زمینه پیشرفت را محیا ساخته اند. اینبار هم باید در زمینه اقتصادی حضوری گسترده داشت و همدل بود.

کشور ما همواره در همه سختیها با نشان دادن چهره ای انقلابی و مقاومتی، تمامی افکار پلید مستکبران را نقش بر آب کرده. حال نیز میبایست در زمینه اقتصادی، انقلابی و مقاومتی عمل کرد. خودمان باید کار و تلاش کنیم و اینکه بنشینیم تا دولت سیاست اقتصادی را اجرا کند کافی نیست، خودمان باید در زمینه اقتصادی مبتکر باشیم.

چرا اصناف و اتحادیه های مختلف خودشان فعالیت اقتصادی و تجاری انجام نمیدهند؟ چرا به فکر تعامل با کشورهای مختلف به دور از نیاز به دولت نیستند؟! به جای صرف کردن وقت و پول بیت المال، می بایست کمکی به کشور کنند.

چرا نمی شود؟ نمی خواهند یا نمی شود؟ به خدا باید توکل کرد، خدا با ماست، از چه باید ترسید؟

با اندکی تأمل به انتخاب شعارهای چند سال اخیر درمی یابیم که رهبر معطم انقلاب پنج سال پیاپی به فعالیت در زمینه اقتصادی و جهاد در این عرصه تاکید داشته اند و این اهمیت موضوع را نشان می دهد.

اقتصاد مقاومتی به معنای اینکه با دشواریها کنار آمده و با شور و تفکری پویا از پس آنان برآمد. چرا در کشوری که از منابع حیاتی هیچ کم و کسری ندارد می بایست وابسته به اقتصاد دیگر کشورها بود؟ وابسته نبودن به دیگر کشورها هم قواعد خاص خود را دارد. این بدان معنا نیست که گوشه گیر شویم و برای خودمان اقتصاد داشته باشیم، نه، این اصلا با مفاهیم اولیه اقتصاد جور در نمیاد. بلکه یعنی نباید به چند کشور معاند و هم پیمانان آنان وابسته بود. دیگر کشورها نباید برای اقتصاد ما تصمیم گیری کنند بلکه ما که چه از نظر استراتژیک و چه از نظر منابع در صدر همه آنان قرار گرفته ایم باید خودمان برای خود تصمیماتی اتخاذ کنیم. این امر مستلزم همت و اراده همراه با ایمان بیشتر مسئولین و مردم است.

روند صعودی قیمت مرغ و گوشت و طلا و... که نمیتواند ایمان و اخلاص یک ملت آن هم شیعیان مرتضی علی(ع) را کمرنگ کند.

بنابراین می بایست با اراده و همتی قوی به جنگ با این تفکرات رفت تا چهره اقتصاد مقاومتی را هم مانند مقاوت در انقلابمان نشان جهانیان بالاخص مستکبران عالم دهیم.

البته یک نکته یادآور شوم اینکه منشا گرانیها ریشه در ایمان و اخلاص عملمان هم دارد.

و من الله توفیق

یاحق