بیش از دو دهه از زمانی که حضرت امام خامنه ای برای اولین بار بحث جنگ فرهنگی را مطرح کردند، می گذرد. در آن زمان کمتر کسی از مسئولین به این موضوع توجه داشت تا این که اندک اندک و به مرور زمان ابعاد و زوایای مختلف این جنگ بزرگ در رسانه های غربی به تصویر کشیده شد و همه با چشم خود دیدند آنچه را که رهبر معظم انقلاب مدتها پیش عنوان کرده بودند.حمله همه جانبه ای دارد صورت می گیرد و ما هم موظف به دفاع هستیم این دفاع مصداق آیه شریفه "فمن اعتدی علیکم فاعتدوا علیه بمثل ما اعتدی علیکم" بوده و وظیفه ما این است که همانگونه بجنگیم که طرف مقابلمان می جنگد.

ابتدا باید بررسی کنیم که دشمن با چه سلاحی دارد می جنگد تا ما هم بتوانیم با او مقابله کنیم. دشمن تمام امکانات خود را برای جنگ با ما به میدان آورده است. از یک سو هالیوود در حال به تصویر کشیدن باورهای اوانجلیستی است و دارد سعی می کند که به مردم دنیا بقبولاند که پایان بخش تاریخ جهان، کسی نیست جز آمریکا و سردمداران آن و تنها کسانی به سعادت می رسند که پشت سر آنها حرکت کنند و به شیوه آنها زیست کنند. از سوی دیگر شبکه های فارسی زبان وابسته به غرب مشغول القای یک فرهنگ بیگانه با فرهنگ ایرانی-اسلامی ما به خانواده های کشورما هستند. و با سریالهایی که گاها پخش آنها چندین ماه به طول می انجامد، سعی دارد تا خیانت را در خانواده ها نهادینه کرده و بنیانهای زندگی را سست کنند. موسیقی های غربی و تقلید خوانندگان جدید و بدون سبک از موسیقی آنها، که خود نوعی تبلیغ غرب و فراماسونری است که عمدتا باعث ایجاد هیجانات کاذب در برخی می شود، هم یکی از سلاحهایی است که در این جنگ از آن بر علیه ما استفاده می شود. اما فضای مجازی هم از حمایت غرب بی بهره نبوده و به سختی علیه ارزشهای ما در حال فعالیت است. عضویت در شبکه های اجتماعی و فعالیت در آنها به سرعت مارا از سنت های نیکوی خود که حضور در مسجد و تکیه و حسینه برای دسترسی به اطلاعات بوده جدا کرده و به سمت و سویی می برد که گاهی اوقات حتی حرفی برای گفتن با خانواده خود هم نداریم. اینها تنهایی گوشه ای از تمام کارهایی است که غرب در حملات فرهنگی خود به عنوان سلاح به کار گرفته است و روز به روز بر تعداد آنها می افزاید. که تا به حال هم بی تاثیر نبوده است.

زمانی که جنگ وجود دارد باید چشمان خود را باز کنیم. درجنگ نظامی هم اگر بدون دیده بانی و بدون دید جلو بریم شکست خواهیم خورد. چه بسا جنگ فرهنگی حساستر از جنگ نظامی است. عاقلانه نیست کسی در پشت خاکریز خود را به خواب بزند و یا چشمان خود را ببندد و ادعا کند که دشمن وجود ندارد. جنگ فرهنگی وجود دارد و دشمن با تمام قوا جلو آمده است. واگر غفلت کنیم و خود را به خواب بزنیم این جنگ را خواهیم باخت. اما تنها چیزی که لازم است تا دشمن و فعالیت های روز افزون او را ببینیم این است که چشمان خود را بازکنیم و کمی بصیرت داشته باشیم. چه کنیم اگر کسانی هستند که نمی خواهند ببینند؟