سلام ورودی!
اینجا که آمده ای دانشگاه است،مکانی پاک و مقدس ، جایگاه علم، ایمان و هنر. عمل اینجا امید فردای میهن عزیزمان است. اینجا با خون هزارن شهید پابرجا مانده است.اگر خوب گوش کنی هنوز هم صدای شهریاری و علیمحمدی و احمدی روشن و.... را میشنوی. هنوز هم خون دانشجویان شهید بر دیوار های دانشگاه نمایان است. هنوز دکتر چمران و سید حسین علم الهدی منتظرند تا راهشان به سرانجام برسد و این وظیفه توست. آری اینجا علاوه بر این که دانشگاه است جبهه هم هست. اگر خوب دقت کنی ادامه جنگ را در این مکان مقدس میبینی!
جنگی که نه شب میشناسد و نه روز . نه پیر میشناسد و نه جوان. و این بار سخت تر از همیشه نیروهایی در کمین دارد. نیروهایی که سلاحشان تاریکی و شبهه و لاقیدی است و اسیر تاریکی اند و من و تو را نشانه رفته اند. تیرهایشان به بدن آسیب نمیرساند ولی فکر ها را ویران میکند . سیم خاردار این میدان نامرئی است. و پراز لطافت و احساس و شعف لیکن خطر ناک ، از جنس شهوت . در این مکان مواظب زیرپایتان باشید نکند زیر این سنگ فرش های زیبا مین های ضدانسانیت ، ضد فرهنگ ،و ضد تفکر باشند که نه به یک باره بلکه آرام آرام پایتان را میلغزانند. مواظب باشید در این میدان اسیر نشوید. این اسارت، اسارت روح در غل و زنجیر نفس است. از پدرم شنیدم که در جبهه رزمندگان مشغول میشدند؛ به نماز شب ، به مناجات ، به رازونیاز با خدا. در این جبهه هم اما مشغولیت هایی مثل اعتیاد هست؛ اما برادر عزیزم خواهر خوبم اعتیاد اینجا جنسش فرق میکند . مراقب باش معتاد شهوت و هرزگی و بیچارگی ات نکنند. در کوله پشتی ات هم ماسک فیلتر دار آن هم از نوع تقوا و آگاهی و تحقیق بگزار. در جبهه ها هنگام خطر ، دوستان متوجه حضرت زهرا(س) میشدند و با ذکر «یازهرا» حمله را شروع میکردند.و اینجا سلاح من و تو از جنس آگاهی است که باید با ندای یازهرا عجین شود. من وتو وارث خون شهدانیم؛ و دانشگاه سنگراست و ما امید های فردای این مرز و بوم . در اینجا باید جان سالم به در برد و نباید اسیر شد. همچنان که علمدار مرصاد «شهید رضا نادری» در آخرین جمله وصیتنامه اش که بر سنگ مزارش نیز نوشته شده میگوید: ((ای برادر به کجا ! کمی درنگ کن ، آیا با خواندن یک فاتحه بر مزار من و امثال من مسئولیت سنگینی که بر دوش تو گذاشتیم را فراموش خواهی کرد یا نه؟ ما نظاره میکنیم که تو چه خواهی کرد.)) یادمان نرود بارگرانی بر زمین مانده و مراقب نگاه های شهدا باشیم که در روز قیامت شهادت خواهند داد که......