به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو،

به مناسبت هفته ی دفاع مقدس شورای خواهران بسیج دانشجویی دانشگاه بوعلی سینا از یکی از بانوان مجاهد گمنام در ستاد پشتیبانی هشت سال دفاع مقدس فاطمه شادمانی، خواهر شهید گرانقدر جلیل شادمانی مراتب تجلیل و تقدیر را به عمل آورد.
فاطمه شادمانی متولد ۱۳۲۹ از شهرستان قهاوند دارای ۴ فرزند از بانوان فعال در ستاد پشتیبانی جبهه و جنگ در گفت و گوی خود با خواهران بسیجی دانشگاه بوعلی سینا و مسئول خواهران بسیج دانشجویی استان به فعالیت های قبل از انقلاب خود اشاره می کند و می گوید:
قبل از انقلاب در شب فعالیت هایم پخش اعلامیه بود و در روزها با همسرم در تظاهرات با وجود بارداری ام شرکت می کردم.فعالیت هایم در زمان قبل از انقلاب تا جنگ کماکان ادامه داشت اما بعد از ۱۳۶۱ و ورودم به سپاه فعالیت هایم هدفمند تر شدند.
وی در وصف پدر و تشویق فرزنداش به مشارکت در جبهه و جنگ، خالی نگذاشتن سنگر انقلاب مطرح می کند: پدرم روحانی بسیار مومن و فرهیخته ای بود و همه ساکنین محل به این موضوع واقف بودند و در احکام، شرع و سوالاتشان به ایشان مراجعه می کردند. ما شش فرزند بودیم که ۴ برادر و ۲ خواهریم و همه برادرهایم به همراه همسرم و پسر ۱۲ سالم در جبهه جنگ حضور داشتند.
وی افزود: در همان زمان خودم نیز هم پای برادران و همسرم اما در پشت جبهه جنگ، به عنوان بسیجی با پسر خردسالم کنار دیگر بانوان به پخت مربا، نان، سرکه انداختن، بسته بندی آجیل، بافت بلوز وکلاه ... می پرداختم، در تمامی این فعالیت ها و هم چنین تمامی مراحل زندگیم چه زمان قبل از انقلاب و چه دوران هشت سال دفاع مقدس همسرم حامی ،مشوق و قوت قلبم بود.
شادمانی در ادامه از توجه خاص پدر و مادرش نسبت به برادر کوچکش شهید جلیل شادمانی و مخالفت ابتدایی با حضور او در جنگ اظهار می کند:
پدر و مادرم نسبت به حضور برادر کوچکم در جبهه مخالف بودند حتی  برادرم به استخاره متوسل شد و با وجود اینکه استخاره بد آمد به نحوی رضایت پدر و مادرم بدست آورد و با تیپ قزوین به جبهه رفت و بلافاصله نیز شهید شد پس از یکسال یکی از دوستان برادرم برای ما خبر آورد که برادرم در عملیات و الفجر۸ شهید شده است در آن زمان برادرم ۱۸ سال سن داشت و پیکرش نیز به گفته دوستانش در عراق به خاک سپرده شده است، مادرم پس از ۱۰ سال در چشم انتظاری و فراق فرزند مفقود الاثرش دار فانی را وداع گفت.
این بانوی فعال در ستاد پشتیبانی جنگ با بیان اینکه بعد از شهادت برادرش و ادای دین به شهدا فعالیت هایش را هدفمندتر از قبل ادامه داده و تصریح می کند:
تا سال ۱۳۷۰ به عنوان بسیجی در سپاه خدمت می کردم، پس از آن مصمم شدم راه برادرم را ادامه بدهم و استخدام رسمی سپاه شدم.
وی در ادامه بیان می کند: آن زمان حدودا ۱۴ نفر بودیم که همچنان در حال حاضر باهم ارتباط داریم.
در کارها اخلاص را مدنظر گرفته بودیم و برایش تلاش می کردیم هیچ وقت به این صورت نبودکه  فقط یک شخص وظیفه خود را انجام دهد و  نسبت به کارهای دیگری بی تفاوت باشد در یک کلام بگویم نمی گذاشتیم کاری بر روی زمین باقی بماند و با هم همکاری داشتیم‌.
شادمانی با تاکید بر اینکه عامل پیروزی در جنگ همبستگی بین مردم و ایمان خالصانه به خداوند بود و زنان فعال در ستاد پشتیبانی جنگ بدون حق الزحمه و به قصد قربه الی الله و عشق به انقلاب اسلامی فعالیت می کردند، خاطر نشان کرد: در آن زمان با چرخ صنعتی که به من داده بودند در دوخت گونی برای سنگر مشارکت می کردم و همزمان شب ها ساعت ۱۰ موقع برگشت به خانه برای همسایه هایم همراهم کیسه های قند برای شکستن و برنج برای پاک کردن می بردم.
وی در ادامه خاطره ای از خاکسپاری اعضای مطهر شهدا به نقل از خواهرانش در ستاد پشتیبانی جنگ می گوید: در حصار مطهری نزدیک به پادگان قهرمان یکی از خواهران پشتیبانی که شست و شوی پتو رزمندگان را بر عهده داشت نقل می کردند که موقع تکاندن پتو گاهی از اعضای مطهر پیکر شهدا مثل انگشت، گوش و استخوان پیدا می کرد که در همان نزدیک خانه خودش به خاک سپرده است.
 
شادمانی در ادامه خاطره ای از اشتیاق دختران جوان داوطلب برای آموزش و توان بالای آن ها در شرایط طاقت فرسا افزود:
برای تمرین در میدان تیر زمان هایی که ماشین در اختیارمان نبود خودمان ۱۲ اسلحه را به دست می گرفتیم و پیاده به سمت میدان تیر می رفتیم حتی در زمستان ها که برف تا بالای کمرمان می آمد هم فعالیت هارا ادامه میدادیم و چیزی جز شیرینی نبود‌.
شادمانی با اشاره به اینکه ۲۰ سال از زمان بازنشستگی او گذشته است ادامه میدهد: درست است که به صورت قبل توانایی انجام فعالیت ندارم اما در حال حاضر در شناسایی خانواده های نیازمند و رساندن کمک ها معیشتی فعالیت می کنم. 
وی از اراده ی قوی و فعالیت هایش با وجود ۴ بچه و مسئولیت در سپاه و همزمان مشغول به تحصیل شبانه اظهار می کند:این روحیه خستگی ناپذیر همه از در نظر گرفتن رضایت خداوند و عشق به انقلاب اسلامی واهدافم بود، معتقدم اگر انسان به چیزی عشق نداشته باشد نمی تواند سختی های مسیر را تحمل کند.
در پایان شادمانی در جمع خواهران بسیجی دانشگاه بوعلی سینا به حفظ حجاب وحیا، آرمان های امام و شهدا تاکید می کند و پرچم متبرکی حرم مطهر امام حسین (ع) و کاشی متبرک حضرت ابوالفضل (ع) را در اختیار خواهران بسیجی برای زیارت می گذارد.
انتهای پیام/ ب