به گزارش صدای دانشجو، عليرضا نادعلي، عضو اسبق شوراي سياستگذاري بسيج دانشجويي در گفت و گو با شفقنا با بيان اين كه جنبش هاي دانشجويي كشورهاي مسلمان، دو ويژگي جنبش دانشجويي و قرار گرفتن و فعاليت كردن در كشورهاي مسلمان را دارند، اظهار كرد: مسلمانان به تبع مسلمان بودن، وظايفي نسبت به زمان و شرايطي كه براي جامعه و جهان اسلام در حال پيش آمدن است، دارند و اگر ایفای مسئولیت ها و واکنش هایشان به موقع نباشد وضعيتي براي جهان اسلام به وجود مي آورد كه نسبت به گفتمان مهاجم غرب و استكبار حالت خفت و زبوني پيدا مي كند.
وی افزود: در همه جاي دنيا بدون در نظر گرفتن مسلمان وغير مسلمان بودن، جنبش دانشجويي به دليل آرمان طلب، پيشرو و خردورز بودن نسبت به بقيه جامعه وظيفه اي افزون تر دارد يعني همواره در نوك پيكان آگاهي جامعه قرار گرفته است و موقعيت ويژه جنبش هاي دانشجويي در جهان اسلام بسيار بيشتر نمايان است.

نادعلي، جوان بودن جنبش هاي دانشجويي را يكي از دلايل احساس مسووليت بيشتر آن ها دانست و افزود: فاصله ی وضعيتي كه جوان در جهان اطراف خود مخصوصا جهان اسلام مشاهده مي كند نسبت به آرمان ها و ايده آل هاي او و اميد و آرمان او براي مقابله با گفتمان حاكم، استكبار و هجمه 300-400 ساله به سمت جهان شرق و جهان اسلام، موجب مي شود احساس مسئوليت بيشتري نسبت به جامعه داشته باشد. تنها دليل اين ويژگي، جوان بودن جنبش هاي دانشجويي نيست بلكه اين جوان در حال كسب علم در فضاي دانشگاه است و به لحاظ علمي و فهم نسبت به جهان اطراف خود در سطح بالاتري از جامعه اطراف خود قرارمي گيرد. اين ايفاي مسووليت با مسلح بودن به ابزار و وسايل مورد نياز او تكميل مي شود.

او با اشاره به آغاز حركت جمعي دانشجويان هر كشور در تشكل هاي دانشجويي، ايجاد جنبش هاي دانشجويي را از نتايج آن خواند و تصريح كرد: در صورتي كه اين جنبش ها با هم ارتباط داشته باشند و روح جمعي پيدا كنند، مي توانند حركتي به پيش را براي جهان اسلام رقم زنند.

عضو شوراي سياستگذاري هفته نامه پنجره با اشاره به اين كه تقريبا از زمان آغاز موج هاي پيشين بيداري اسلامي درحدود 200سال پيش، بحث اتحاد جهان اسلام، خودآگاهي مجدد و برگشت به خويشتن درمشرق زمين مطرح است، اظهار كرد: با پيروزي انقلاب اسلامي در ايران به عنوان نقطه عطف مهم اين موج، بيداري اسلامي امكان تحقق بيشتري يافت. اين اتفاق، تنها در صورت شكل گيري يك روح جمعي در بين علما، مذاهب، سياستمداران جهان اسلام و خصوصا جنبش هاي دانشجويي هر كدام از اين كشورهاي اسلامي به جهت پيشرو و موثر بودن، بدون در نظر گرفتن شيعه يا سني بودن آن مي تواند امكان پذير باشد.

نادعلی گفت: در زمان پيروزي انقلاب اسلامي ايران، الگويي براي ما به عنوان جنبش دانشجويي مسلمان در آن زمان وجود نداشت. جنبش دانشجويي ماركسيست و يا شكل هاي ديگر وجود داشت اما در جهان اسلام، اين شكل از جنبش دانشجويي تحت عنوان جنبش دانشجويي مسلمان، كم تر مشاهده مي شد. پيش از آن نيز در مصر، ايران و كشورهاي ديگر اتفاقاتي از اين دست، رخ داده بود اما  گرايشي قوام يافته و موثر محسوب نمي شد. در حال حاضر كه سي و چند سال از وقوع انقلاب اسلامي در ايران مي گذرد، جهان اسلام الگويي به نام جنبش دانشجويي مسلمان ايران دارد كه در شرايط مختلف سياسي، اقتصادي و اجتماعي البته با افت و خيز، تاثير خود را گذاشته است.

اين فعال دانشجويي سابق، آغاز موج بيداري اسلامي جديد را الگو گرفته از موج اصلي كه نقطه عطف آن، پيروزي انقلاب اسلامي بود دانست و خاطرنشان كرد: اين موج جديد بيداري اسلامي بر پايه حركت هاي آرمان خواه جوان است كه به پيش مي رود. مطلب گفته شده به اين مفهوم نيست كه تمامي افراد حاضر و موثر در حركت هاي بيداري اسلامي اخير ،از جوان ها و دانشجويان هستند اما به طورطبيعي، اميد، آرزو، در صحنه حاضر ماندن و پايداري كردن، مخصوص نسل جوان است. اگر جوانان درانقلاب صورت گرفته درهر كشوري، حضور داشته باشند، به نوعي آن را بيمه خواهند كرد.

او معتقد است رخ دادن اتفاقات اخير در كشورهاي تونس، مصر، ليبي و يا در جاهاي ديگر مثل بحرين و ... كه جوانان در مركز آن ها هستند، فعال بودن جنبش هاي دانشجويي را نشان مي دهد.

وی تصريح كرد: در برخي از اين كشورها مانند مصر و تونس به طور مشخص، جنبش دانشجويي فعال ديده مي شود. در بحرين نيز با توجه به اين كه بين جنبش هاي دانشجويي آن ها با جنبش هاي دانشجويي ايران، ارتباط وجود دارد، فعال بودن  آن ها بيشتر قابل مشاهده است. اگر اين جنبش ها شرايط واهميت در صحنه ماندن خود را درك كنند، فعال تر نيز خواهند شد؛ خصوصا اگر به اين نتيجه برسند كه ارتباط جمعي و روح كلي اي كه در جهان اسلام بايد حاكم شود با ارتباط آن ها با همديگر مي تواند شكل و رونق بگيرد.

نادعلي با بيان اين كه عدالت و آزادي، حقيقتا دو شعار آرماني است كه بشريت، همواره حركت هاي رو به جلو، اصلاح گرايانه و حق طلبانه خود را از آن ها تحصيل كرده و به پيش برده است، گفت: در فضا و شرايط امروز، خصوصا جنبش دانشجويي، آزادي را آزادي از استبداد داخلي مي داند. نقطه خلل و آسيب مفهوم آزادي در اين است كه نيروي فعال در جامعه، آزادي را تنها به معناي نبودن استبداد تعريف كند زيرا تجربه بشري نشان داده است كه هيچ كس نمي تواند در درون كشور و مملكت خود بدون ارتباط خارجي و تاثير از كنش و واكنش هاي بين المللي بتواند زندگي كند لذا بايد آزادي را در خصوص استبدادهاي جهاني كه اصطلاحا به آن استعمار گفته مي شود نيز مورد توجه قرار داد.

او با اشاره به تلاش غربي ها و به ويژه آمريكا و يارانش در كشورهاي اروپايي براي اثرگذاري بر جنبش هاي منطقه در جهت متوقف كردن آن ها در سقوط حكومت قبلي و رفع استبداد داخلي بر لزوم ارتباط ميان جنبش هاي  كشورهاي مختلف خاورميانه تاكيد كرد و گفت: در اين ارتباطات بايد با پوسته شكافي و انتشار پيام بزرگان جهان اسلام، به خصوص رهبر معظم انقلاب و استفاده از تجربيات ديگر كشورهاي انقلابي، خصوصا استفاده از تجربيات ملت و جوانان ايران در طول چندين سال پس از انقلاب اسلامي در مقابله با دشمنان خارجي ، اين خلل را نيز از بين برد.

اين فعال دانشجويي سابق، بحث عدالت را نيز مانند آزادي داراي همين مشكل دانست و افزود: عدالت در اندازه اي كه  فقط به تغيير حكومت انديشيد و به موقعيتي نسبي دست يافت، يك بحث است و حداكثري  ديدن عدالت، مطلب ديگري است. بايد مفهوم عدالت را برگرفته از تعاليم اسلامي دانست و براساس آن پيش رفت و پيش از آن كه عدالت در داخل يك كشور و در بين يك ملت طرح شود، آن را يك آرمان جهاني ديد و براساس آن به تعامل بيروني در جهان پرداخت.

وی افزود: ايجاد تعامل با جهان بيرون بر محور عدالت نقطه آرماني و مطلوب اين جريان ها است. طبيعتا كشورهاي غربي سعي مي كنند به شكلي فضاي ناخودآگاهي را در كشورهاي درگير در موج بيداري اسلامي به شكلي رقم زنند تا حركت آن ها در همين اندازه تغيير حكومت، متوقف شود ومردم نيز با مسائل ديگر مشغول شوند، چنان كه در فضاهاي مختلف مشاهده مي شود.

نادعلي از جنبش دانشجويي به عنوان يك جنبش اصيل نام برد و گفت: به دلیل درجه بالاي آرمان گرايي، اين جنبش در فضاي ايفاي مسووليت هاي انقلابي در رتبه هاي اول و بالا قرار مي گيرد اما نبايد دچار اشتباه در برداشت و تلقي شد، به هيچ عنوان نمي توان  ظهور يك انقلاب عظيم را به دست گروهي خاص خلاصه كرد؛ مثلا در انقلاب بي نظيري مثل انقلاب اسلامي ايران  نمي توان گفت اين انقلاب فقط  به دست دانشجويان يا فقط به دست روحانيون يا بازارانجام شد . ويژگي مهم انقلاب اسلامي ايران اين بود كه تمامي اقشار توده و آحاد ملت در كنار هم حضور داشتند. البته بعضي اقشار مانند دانشجويان و طلاب، نسبت به برخي ديگر موثرتر بودند يا  هيچ گاه  نمي شود نقش روحانيون را در انقلاب اسلامي ايران با نقش طبقه اي ديگر مقايسه كرد در عين حال نمي توان گفت  انقلاب را فقط آن ها انجام دادند.

وی افزود: در اين تحولات هم همين طور است؛ يعني هنگامي كه يك جنبش مردمي در يك كشور صورت مي گيرد، تنها بحث تغييرحكومت خودكامه نيست، بلكه يك نگاه در جامعه در حال تغيير و تبديل است؛ به همين دليل است كه نمي گوييم بيداري انساني يا بهارعربي بلكه در برخي از كشورها بر بيداري اسلامي تاكيد مي كنيم. ملت در انجام اين تغيير با هم هماهنگ هستند. البته جنبش دانشجويي در آن جا هم نسبت به برخي اقشار ديگر موثرتر است منتها ميزان ايفاي نقش ها در كشورهاي مختلف متفاوت است.

مدیرعامل کانون اندیشه جوان با تاكيد بر نگاه اسلامي و تقريب مذاهب در ديدگاه امام (ره) و مقام معظم رهبري، نسبت به تفكيك بحث اسلامي و شيعي هشدار داد و گفت: حتما دانشجويان، نقش ويژه اي در دميدن خودآگاهي در فضاي فعلي جوامع انقلابي خود در منطقه دارند و براي به حداكثر رسيدن و نزديك شدن  اين خودآگاهي بايد جنبش هاي دانشجويي كشورهاي مختلف، ارتباط و پيوندي با يكديگر داشته باشند كه ايستادگي آن ها را دوچندان  خواهد كرد.

او اولويت ديگر در عملكرد فعلي اين جنبش ها را توجه ويژه به الگوهاي موجود دانست و تصريح كرد: يكي از بهترين الگوها، جامعه اسلامي و نهضت انقلاب اسلامي است. جنبش هاي دانشجويي دانشگاه هاي ايران نبايد منتظر شكل گيري  اين اتفاق، به صورت خود به خودي باشند بلكه بايد فعاليت خود را نسبت به چند سال گذشته افزايش داده و مهم ترين مسایل را در اولويت قرار دهند.

نادعلي با اشاره به حوادث چند سال اخير و انتخابات رياست جمهوري  در جمهوري اسلامي ايران بر شرايط بسيار خطير منطقه و لزوم درگير نشدن در مباحث داخلي و حواشي در چندماه و يك سال آينده تاكيد كرد و گفت: با توجه به موقعيت فعلي خاورميانه و سير بيداري اسلامي و در كنار آن هجمه هاي دشمنان، بايد جنبش هاي دانشجويي داخلي در راستاي افزايش خودآگاهي گام هاي موثري برداشته و ارتباطات خود با جنبش ها و تشكل هاي دانشجويي اين كشورها آغاز يا گسترده كنند.

او برگزاري سلسله نشست هايي با موضوعيت بيداري اسلامي در ايران را ناشي از نگاه پيشرو و خلاقانه مقام معظم رهبري دانست و افزود: پس از فهم چارچوب نگاه حضرت آقا بايد براساس آن حركت و عمل كرد و منتظر نماند. در برقراري اين ارتباطات با جنبش هاي ساير كشورها، بسياري از تعامل ها تعريف و اثرگذاري صورت مي گيرد. اين اثر گذاري بر لايه هاي مختلف دانشجويان كشورهاي آن ها، تاثير بر حكومت هايي كه براساس انقلاب روي كار خواهد آمد را به دنبال خواهد داشت.

اين فعال دانشجويي سابق با اعتقاد بر اين كه همواره در فعاليت هاي دانشجويي جنبش هاي داخلي افت و خيزهايي مشاهده مي شود بر لزوم بالاتر ديدن افق ها در اين جنبش ها تاكيد كرد و افزود: اين جنبش ها چه در داخل و چه در كشورهاي منطقه بايد نقطه آرماني خود را آرمان هاي اسلامي در نظر بگيرند و برقرار شدن آرمان هاي اسلامي، عدالت و آزادي را در درون جان، ذهن و روح انسان ها، در جهان اسلام بلكه برتر از آن در جهان بشري  ببينند. اگر دانشجويان در كشورهاي درگير تحولات اخير، اين نگاه را داشته باشند، جامعه را به دنبال خود به پيش خواهند برد اما اگر در حد همين بحث هاي ابتدايي توقف كنند ديري نمي گذرد که با این هجمه فرهنگي كه غرب دارد اعمال مي كند، خيلي سريع توسط اين هجمه فرهنگي، در نورديده خواهند شد.

نادعلي با اشاره به صحبت های رهبری انقلاب در ديدارهاي اخير با دانشجويان، بر لزوم  افزايش معرفت اسلامي اين قشر تاكيد كرد و گفت: هرچه اين معرفت اسلامي افزايش يابد، افق آرمان ها  را بلندتر مي بيند. به ويژه بايد به اين نكته توجه كرد كه بسياري از اين كشورها دچار فقر اطلاعات اسلامي واقعي هستند و به خاطر اين فقر و يا عدم عمق معرفت اسلامي خود، به سرعت در دام جريان هاي افراطي مختلف مثل القاعده، جريان هاي سلفي و  وهابي و ... مي افتند.  پس بالابردن معرفت اسلامي از اولويت ها در اين امر محسوب مي شود.

او در پایان به ارائه چكيده اي از اولويت ها براي انجام توسط جنبش های دانشجویی اشاره كرد و گفت: به الگوهاي موجود همچون جنبش هاي دانشجويي انقلاب اسلامي ايران بايد  توجه شود. طبق توصيه قرآن كه با نگاه به آن چه در گذشته اتفاق افتاده است بايد عبرت گرفت، به تاريخ جنبش هاي اسلامي با نگاهي اعتبارجو و عبرت گير توجه شود. نگاه كلي پيدا كردن و پيوند كلي بين اين جنبش ها نيز از مسایل مهمي است كه بايد براي شكل گيري آن تلاش كرد.