به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، به نقل از شبکه خبری تهران نیوز ، شرکت توتال فرانسه بعد از اصرار زیاد و با پیگیری‌های بیژن زنگنه وزیر نفت، توانست بزرگترین قرارداد نفتی به ارزش ۴.۸ میلیارد دلار را به‌دست آورد، با وجود تمام انتقادات از سوی اقتصاددانان کشور و سیاست‌مداران، زنگنه توانست برای دومین بار بعد از انقلاب پای این شرکت که به گفته دادگاه فرانسه جزو فاسدترین شرکت‌های اقتصادی دنیا است را به ایران باز کند.

شرکت‌های داخلی بارها آمادگی خود را برای انجام پروژه‌های نفتی و گازی اعلام کردند، اما از زمان امضای برجام تا پایان دولت یازدهم، عمده تلاش وزارت نفت برای امضای قرارداد با توتال و بسترسازی امضای قراردادهای جدید نفتی در قالب مدل IPC بود که در نهایت بعد از ماه‌ها تلاش در دو ماه پایانی فعالیت دولت یازدهم موفق شد تا قراداد ۴.۸ میلیارد دلاری را با کنسرسیومی به رهبری شرکت توتال فرانسه و سهم ۵۱ درصدی این شرکت، به امضا برساند.

به گفته وزیر نفت، صاحب دانش روز بودن شرکت فرانسوی توتال و عدم برخورداری شرکت‌های داخلی از این دانش در بخش‌های مدیریت پروژه و مدیریت سرمایه، دلیل اصلی واگذاری پروژه بزرگ فاز ۱۱ پارس جنوبی بدون برگزاری مناقصه به کنسرسیومی به رهبری این شرکت فرانسوی بود.

بیژن زنگنه، وزیر نفت در این خصوص گفت: در قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی این امکان وجود دارد که تمام ارزش حدود ۵ میلیارد دلاری از سوی شرکت‌های داخلی انجام شود و تنها شرط آن داشتن صلاحیت فنی است؛ ما از شرکت توتال فرانسه خواسته‌ایم که یک کارگاه برگزار کند تا این‌که نیازمندی‌های کسب این صلاحیت را توضیح دهد.

همچنین زنگنه در شهریورماه سال جاری در نشست با فعالان اقتصادی خوزستان اظهار داشت: یکی از مسائلی که در حال حاضر دغدغه شرکت‌های داخلی است حضور آن‌ها در پروژه‌های نفتی و به خصوص قرار گرفتن در لیست توتال است که در این زمینه برنامه‌ریزی‌های دقیقی صورت گرفته است.

وی افزود: توتال نه حفاری دارد و نه لوله‌گذاری می‌کند و تنها مهندسی مخزن را مدیریت می‌کند و در صورتی که شرکت‌های ایرانی توانمندی و ظرفیت‌های لازم مدنظر این شرکت را داشته باشند می‌توانند کارها را به دست گیرند.

وزیر نفت بیان کرد: متاسفانه شرکت‌های ایرانی اگرچه برخی دارای تجهیزات پیشرفته بوده اما در کارهای فنی با مشکل مواجه می‌شوند که در این خصوص نیز تدابیری اندیشیده شده است.

زنگنه اذعان داشت: با توجه به برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته قرار شده حدود ۶۰ درصد تجهیزات مورد نیاز برای پروژه‌های نفتی از داخل خریداری شود.

بنا به گفته مسئولان وزرات نفت تهیه تجهیزات لازم برای انجام پروژه فاز ۱۱پارس جنوبی در صورت تایید کیفیت آن از سوی شرکت توتال فرانسه، باید از توان داخلی باشد، این در حالی است که این شرکت بعد از توافق نهایی و تایید استاندارد لوله‌های گاز ترش و شیرین کارخانجات ایران، قصد دارد این تجهیزات را از آلمان وارد کند.

عضو اتاق ایران و دبیر سندیکای لوله پروفیل ایران، اعتقاد دارد که قدرت ساخت لوله گاز و نفت در ایران در حدی است که ایران نیازی به واردات لوله ندارد.

 بهانه توتال برای خرید محصولات آلمان در پروژه ایرانی

امیر حسین کاوه ، عضو اتاق ایران و دبیر اتحادیه لوله پروفیل در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس اقتصادی شبکه خبری تهران نیوز در همین ارتباط گفت: در حال حاضر سه شرکت لوله‌سازی اهواز، ماهشهر سدید و صفا، سازنده لوله‌های قطور فولادی خطوط انتقال نفت و گاز در ایران هستند. این شرکت‌ها توان ساخت لوله‌های مورد نیاز شرکت توتال در پروژه فاز ۱۱پارس جنوبی هستند این در حالی است که توتال در فهرست خود اسم لوله‌سازان ایرانی را نیاورده است و درصدد واردات این محصول از آلمان و چند کشور دیگر است.

کاوه با اشاره به گفته وزیر نفت در استفاده از توان داخل در این پروژه، افزود: شرکت توتال یک سری ممیزی سخت راه انداخته و اعلام نمی‌کند که این شاخص‌ها بر چه مبنایی است، در صورتی که ۲۰ سال گذشته زمانی که این شرکت در ایران فعالیت می‌کرد، از این کارخانجات لوله گرفتند.

وی با بیان این‌که بارها شرکت‌های لوله‌سازی ایران در پروژه‌های مختلف از جمله ساخت سکوهای نفتی، لوله‌گذاری در آب و انجام پروژه‌های مختلف نفت و گاز امتحان خود را پس داده است، تصریح کرد: شرکت توتال، اعمال ممیزی‌های سخت را بهانه قرار داده تا تجهیزات خود را از اورپا وارد کند و کسی هم نیست این شاخص‌ها را مورد بررسی قرار دهد، با این وجود ایرانی‌ها تنها باید در پخت و پز و حمل و نقل این پروژه سهیم باشند.

دبیر این اتحادیه بیان داشت: شرکت‌های داخلی با توجه به مواردی که توتال اعلام کرده بود پس از نهایی شدن قرارداد این شرکت با وزارت نفت، اقدام به رفع مغایرت‌های پیشنهادی کرده و منتظر ممیزی بعدی بودند، اما توتال بدون اطلاع قبلی تصمیم گرفت برخی تجهیزات و خدمات ازجمله لوله‌های موردنیاز خود را از خارج تامین کند.

کاوه با اشاره به این‌که کارخانجات ما توانایی ساخت لوله‌های گاز ترش و شیرین را دارند، عنوان کرد: شرکت‌های داخلی با توجه به مواردی که توتال اعلام کرده بود پس از نهایی شدن قرارداد این شرکت با وزارت نفت، اقدام به رفع مغایرت‌های پیشنهادی کرده و منتظر ممیزی بعدی بودند، اما توتال بدون اطلاع قبلی تصمیم گرفت برخی تجهیزات و خدمات ازجمله لوله‌های موردنیاز خود را از خارج تامین کند.

عضو اتاق بازرگانی در مورد استاندارد لوله‌های گاز و نفت گفت: انجمن مواد نفتی آمریکا API تنها شرکت ملی با بیش از ۴۰۰ عضو سازمانی شامل شرکت‌های بزرگ نفتی است که در تمام جنبه‌های صنعت نفت و گاز طبیعی آمریکا فعالیت می‌کند، این انجمن یک استاندارد برای لوله‌ای گاز و نفت اعمال کرده، اما بعد از تحریم‌ها ایران استانداردی به نام IGS را تعریف کرد که بالاتر از استاندارد آمریکا است، به عنوان مثال شرکت ملی گاز اعلام می‌کند بنا به ضخامت اعلامی لوله گاز باید ۱۹۰ بار فشار را در ۲۰ ثانیه تحمل کند در حالی که API بسیار کمتر از این را مدنظر دارد.

کاوه خاطرنشان کرد: شرکت ملی گاز ایران به هیچ وجه لوله‌ای با استاندارد API را نمی‌پذیرد، و باید حتماً دارای استاندارد IGS باشد، این استاندارد را همه دنیا قبول دارند و ۲۵سال است که یک حادثه یا مشکلی برای لوله‌های ساخت داخل به وجود نیامده است.

 بی‌توجهی توتال به کارخانجات ایرانی

علاوه بر لوله‌سازان، تولیدکنندگان تجهیزات صنعتی برق داخلی هم نسبت به بی‌توجهی توتال به آن‌ها و واردات تجهیزات برقی ابراز نگرانی می‌کنند. در همین زمینه، پیام باقری، نایب رئیس اتحادیه صنعت برق ایران با اشاره به قرارداد توتال گفت: از آنجا که این قرارداد به‌صورت فاینانس بوده قطعاً مشکلاتی برای تولیدکنندگان ایرانی ایجاد خواهد کرد.

باقری افزود: در این‌گونه قراردادها شرکت خارجی قطعاً برای تأمین نیازهایش از محصولات خارجی، اختیاراتی خواهد داشت که در این قرارداد هم در بخش‌هایی چنین اتفاقی افتاده است و تولیدکنندگان داخلی دچار چالش جدی شده‌اند.

نایب‌رئیس اتحادیه صنعت برق ایران با اشاره به این‌که صنعت برق با این قرارداد، مشکل چندانی نداشته است، اظهار داشت: بر اساس آنچه توتال با ایران قرارداد بسته تقریباً ۲۰ درصد کل قرارداد در بخش صنعت برق است، بنابراین اگر قرار باشد توتال از خارج، نیازهایش را تامین کند قطعاً مشکلات عمده‌ای در صنعت ایجاد می‌شود.

وی با تاکید بر این‌که صنعت برق ۹۵ درصد خودکفایی داشته و تولیدکنندگان می‌توانند تمام نیازهای این پروژه را تامین کنند، تصریح کرد: مسئولان هنگام عقد قراردادهای این‌چنینی باید دقیقا به توانمندی داخلی توجه داشته باشند تا بتوانند بر اساس آن، تبصره‌هایی را به قرارداد بیفزایند که طرف خارجی ملزم به استفاده از توانمندی‌های داخلی شود، چون در غیر این‌صورت تولید داخلی قطعاً از چرخه تولید خارج می‌شود.

گفتنی است، از حدود یکسال پیش کارشناسان توتال از توانمندی‌های کارخانه ماهشهر بازدید کردند و پس از مدتی اعلام شد که در بازدید اولیه شرکت ماهشهر مورد تائید قرار گرفته و برای بار دوم قرار است که گروهی از کارشناسان برای بررسی‌های تکنیکی‌تر وارد کارخانه شوند که این اتفاق هم نزدیک به هفت ماه پیش افتاد و در بازدید دوباره، کارخانه با استانداردهای مورد نیاز توتال همسو بود.

پس از آن توتال اعلام کرد به‌دلیل این‌که هنوز قرارداد اصلی با ایران امضا نشده، نمی‌تواند اقدام به انعقاد قرارداد با لوله‌سازان ایرانی کند بنابراین وقتی قرارداد امضا ‌شد، هیات نهایی مراجعه خواهد کرد و مراحل اداری کار آغاز می‌شود.

بنابراین کارخانجات لوله‌سازی منتظر حضور کارشناسان توتال برای انعقاد قرارداد بودند که خبر آمد توتال همان لوله‌ها را از آلمان خریداری خواهد کرد.

 اگر قرار بود برجام انجام شود و سرمایه‌گذاران خارجی تامین مواد خود را از خارج وارد کنند چه برجامی بود

مجید کریمی ، کارشناس اقتصادی با اشاره به این‌که حدود ۲۰سال گذشته شرکت توتال برای تامین لوله‌های مورد نیاز خود در پروژه‌های داخلی از محصولات کارخانجات ایران استفاده می‌کرد به خبرنگار سرویس اقتصادی شبکه خبری تهران نیوز، گفت: از لحاظ کیفیت لوله‌های ساخت داخل دارای استاندارد بالایی است، به همین منظور توتال نمی‌تواند در این مورد از کارخانجات داخلی ایراد بگیرد.

کریمی با بیان این‌که رهبر انقلاب بارها در خصوص استفاده از توان داخلی و همچنین جلوگیری از واردات کالای مشابه داخلی تاکید کردند، افزود: شرکت نفت نمی‌تواند نه از لحاظ کیفیت، نه استاندارد و نه زمان تحویل به کارخانجات داخلی ایراد بگیرد چرا که این تولیدکنندگان امتحان خود را پس داده‌اند، اما به نظر می‌رسد کارگزاران مربوطه تنها بر روی قیمت مانور می‌‎دهند که آن هم یک بهانه بیشتر نیست، این در حالی است که شرکت‌های داخلی با سناریوهای مختلفی می‌توانند با قیمت مناسب این محصولات را تحویل ‌دهند.

وی ادامه داد: بنابراین چهار متغیر ذکر شده از داخل تامین می‌شود و تنها یک مسئله می‌ماند و آن هم مباحث سیاسی یا مسائل پشت پرده احتمالی خواهد بود.

این کارشناس اقتصادی عنوان کرد: زمانی که شرکت توتال از کارخانجات داخلی بازدید می‌کند، متوجه می‌شویم که در قرارداد استفاده از توان داخل تایید شده است. به هر حال واردات لوله از آلمان یک ظلم بزرگ به صنایع پایین دستی فولاد می‌باشد.

کریمی با اشاره به این‌که توافق برجام قرار بود اقتصاد و صنایع ما را جلو ببرد، اظهار کرد: اگر قرار بود برجام انجام شود و سرمایه‌گذاران خارجی تامین کالا و تجهیزات خود را از خارج انجام دهند، دیگر چه برجامی بود.

 واگذاری میادین مشترک آزادگان به شرکت فاسد توتال یک خطر بزرگ است

احمد توکلی ، نماینده مجلس نهم در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس اقتصادی شبکه خبری تهران نیوز، با بیان این‌که در دولت روحیه تحقیر نیروهای داخلی وجود دارد، اظهار داشت: زمانی که به زنگنه در مورد قراردادهای جدید نفتی اعتراض کردم ایشان در جواب گفت، در این ۳۷سال تمام چاه‌های نفت را خراب کردیم و ما نمی‌توانیم.

توکلی واگذاری میادین مشترک آزادگان به شرکت فاسد توتال را مهم‌ترین خطر عنوان کرد و گفت: در زمان ریاست جمهوری آقای رفسنجانی این شرکت به یکی از مسوولان دولت ۶۰میلیون دلار رشوه داد تا در داخل کشور فعالیت کند این در حالی است که آمریکا و فرانسه این شرکت را محکوم کردند و با این وجود مقامات دولت کنونی در حال پیگیری برای واگذاری مناطق نفت خیز آزادگان به این شرکت هستند.

سه کارخانه لوله‌سازی اهواز، صفا و ماهشهر لوله‌های جوش مستقیم را تولید می‌کنند و توتال می‌تواند از این محصولات استفاده کند در گذشته نیز توان تولیدی این لوله‌ها در ایران وجود داشته و پروژه‌های مختلفی هم اجرایی شده است.

شرکت توتال و شرکت ملی نفت ایران قراردادی را برای توسعه و تولید فاز ۱۱ پارس جنوبی (SP11)، بزرگترین میدان گاز در جهان، امضا کرده‌اند. این پروژه ظرفیت تولید ۲ میلیارد فوت مکعب در روز یا ۴۰۰ هزار بشکه نفت در روز را شامل می‌شود. بنا به گفته مدیر توتال گاز تولیدی بازار داخلی ایران را در سال ۲۰۲۱ عرضه خواهد کرد.

مدیر شرکت توتال در خصوص سرمایه گذاری در خلیج فارس در پاسخ به این سئوال چگونه در میان ناامنی خاورمیانه حاضر به سرمایه گذاری شدید؟ ،گفت: آنچه که خاورمیانه می‌تواند به ما ارائه دهد، داشتن منابع غول پیکر با هزینه کم است. شما می‌توانید کسب و کار سودآوری در این منطقه داشته باشید.

توتال: منتظر آمریکا می‌مانیم

پاتریک دلا شواردیر، مدیر مالی شرکت توتال فرانسه در خصوص وضعیت مبهم اقتصاد ایران بعد از ادعای رئیس جمهور آمریکا مبنی بر عدم پایبندی تهران به برجام گفت، به رغم تحولات اخیر توتال در حال انجام فعالیت های خود در ایران است و انتظار می رود در طی ماه‌های آینده وضعیت روشن‌تر شود.

 وی گفت: گروه توتال در حال پیشبرد برنامه های خود برای اعلام مناقصه‌هایی جهت اجرای پروژه خود در میدان پارس جنوبی است و قراردادهای اصلی با پیمانکاران در ابتدای سال ۲۰۱۸ یعنی زمانی که موضع آمریکا در قبال ایران روشن شود منعقد خواهد شد.

جالب است که با وجود تهدیدات ترامپ، این شرکت مصمم به سرمایه‌گذاری در ایران است. مطمئنا سود قابل توجهی نصیب این شرکت می‌شود که با وجود تهدید حاضر به فسخ این توافق نیست.

عدم استفاده از توان داخل به‌ویژه در صنعتی که بارها امتحان خود را پس داده و جزو یکی از با کیفیت‌ترین صنایع ایران محسوب می‌شود ظلم بزرگی به تولیدکنندگان داخل است.

شاید همان دستان پشت پرده‌ای، که در زمان مرحوم رفسنجانی ۶۰ میلیون دلار رشوه گرفته‌اند تا توتال را وارد ایران کنند، اکنون هم اجازه استفاده از تجهیزات داخلی برای پروژه داخلی را نمی‌دهند.

انتهای پیام/چ